Όταν τα χρήματα δεν αποτελούν ζήτημα και ο πελάτης έχει αποδείξει την αγάπη του στην εταιρία επενδύοντας πολλές δεκάδες εκατομμύρια για την αγορά μοντέλων της τότε “ξεκλειδώνεται” ένα νέο επίπεδο στη σχέση του με την Ferrari. Ένα επίπεδο στο οποίο ο πελάτης έχει πρόσβαση σε πολύ… ειδικές υπηρεσίες όπως για παράδειγμα ο σχεδιασμός και η δημιουργία ενός αυτοκινήτου το οποίο θα είναι αποκλειστικό γι’ αυτόν. Δεν μπορούμε και για να είμαστε ειλικρινείς δεν θέλουμε να ξέρουμε πόσο κοστίζει στο σύνολο της η πρόσβαση σε αυτή την υπηρεσία αλλά αυτό που ξέρουμε είναι πως η Ferrari την έχει προσφέρει σε ελάχιστους ανθρώπους σε ολόκληρο τον κόσμο και ο τελευταίος, ανώνυμος για προφανείς λόγους, είναι απ’ ότι φαίνεται φανατικός οπαδός της F40. Αυτό που ήθελε λοιπόν είναι ένα αυτοκίνητο εμπνευσμένο από την εμβληματική F40, όχι πιστή αντιγραφή της ούτε καν “μοντέρνα ερμηνεία” της όπως αρέσκονται να λένε πολλές φορές οι κατασκευαστές…
Κάτω από την επιφάνεια βρίσκεται η κεντρομήχανη, υβριδική 296 GTB και μπορούμε ήδη να αναφέρουμε πως μηχανικά, δεν έχει αλλάξει τίποτα. Αυτό σημαίνει πως εκτός από την βασική αρχιτεκτονική η SC40 μοιράζεται με την 296 GTB και τον ίδιο twin-turbo V6 των 2.9 λίτρων που συνδυάζεται με έναν ηλεκτροκινητήρα και μία μπαταρία 7.45 kWh για να προσφέρει 830 ίππους και αξιοζήλευτες επιδόσεις. Κάπου εκεί σταματούν οι ομοιότητες όμως, αφού κάθε γραμμή και κάθε επιφάνεια έχουν αλλάξει και έχουν μεταμορφώσει την Ferrari SC40 σε έναν κινούμενο φόρο τιμής στην ιστορική F40.
Τα σημεία αναφοράς είναι άμεσα εμφανή: Η μακριά και χαμηλή μάσκα και ο μικρός πίσω πρόβολος συνεργάζονται με μία ψηλή, σταθερή αεροτομή που εκτείνεται κάθετα από το κάλυμμα του κινητήρα δημιουργώντας μία πάρα πολύ γνώριμη σιλουέτα. Εκτός από αυτήν, στο πίσω μέρος ξεχωρίζουμε το κάλυμμα από φιμέ Lexan που μας επιτρέπει να έχουμε οπτική στο… ιπποφορβείο και την γρίλια κάτω από τα λεπτά, LED φωτιστικά σώματα που φροντίζει για την απαγωγή της θερμότητας ενώ ο μεγάλος αλλά λιτός διαχύτης ταιριάζει απόλυτα με την φιλοσοφία της δημιουργίας.
Στα πλαϊνά κυριαρχούν οι τριγωνικές, ανθρακονημάτινες πινελιές και οι μεγάλοι αεραγωγοί για τα intercoolers που θυμίζουν τους κλασικούς NACA αεραγωγούς που όρισαν το σχήμα της F40 ενώ δεν θα μπορούσαμε να μην σχολιάσουμε τα νέα φωτιστικά σώματα, τοποθετημένα στα άκρα του καπό και την μεγάλη εισαγωγή του αέρα κάτω από αυτά. Το ειδικό για την περίσταση λευκό χρώμα και οι μαύρες λεπτομέρειες ολοκληρώνουν το look ενώ ανοίγοντας τις πόρτες και αντικρύζοντας την καμπίνα δεν γίνεται να μην παρατηρήσει κάποιος τις χαρακτηριστικές carbon/Kevlar πινελιές, την ανθρακί Alcantara και το κόκκινο Jacquard που λειτουργεί και ως motorsport αναφορά.
Θα τολμήσω να πω ότι για one-off η Ferrari SC40 είναι αρκετά καλαίσθητη και αρμονική αλλά δεν δημιουργήθηκε για να αρέσει σε πολλούς. Μόνο στον ιδιοκτήτη της πρέπει να αρέσει και είμαστε σίγουροι πως αρέσει αλλά θα πρέπει να περιμένει λίγο πριν την χαρεί αφού για λίγο καιρό θα εκτίθεται στο μουσείο της Ferrari στο Maranello.
