Όποιος δεν ζει σε σπηλιά, κάτω από κάποια πέτρα θα έχει συνειδητοποιήσει μέχρι αυτό το σημείο ότι το παιχνίδι της ηλεκτροκίνησης δεν περιστρέφεται γύρω από τα αυτοκίνητα, αλλά από τις μπαταρίες τους. Είναι ένα αδυσώπητο και βάναυσο παιχνίδι στο οποίο το μέρος όπου κατασκευάζονται και συναρμολογούνται οι μπαταρίες αλλά και οι πρώτες ύλες που χρησιμοποιούνται γι’ αυτές αποτελούν καθοριστικούς παράγοντες για την εκάστοτε εταιρία. Η Stellantis για παράδειγμα, εξετάζει το ενδεχόμενο κατασκευής ενός gigafactory στην Ευρώπη για την παραγωγή LFP (lithium iron phosphate) μπαταριών και μάλιστα, εξετάζει σοβαρά το ενδεχόμενο της κοινοπραξίας με την κινέζικη CATL.
Οι δύο κολοσσοί ανακοίνωσαν τις προηγούμενες ημέρες ότι έχουν ήδη υπογράψει ένα προσύμφωνο συνεργασίας για την δημιουργία μίας κοινοπραξίας σε ποσοστό 50-50 αλλά σε αυτό το σημείο δεν υπάρχουν περισσότερα δεδομένα. Ο επικεφαλής αγορών και ανεφοδιαστικής αλυσίδας της Stellantis, Maxime Picat, δήλωσε ότι χρειάζονται ακόμα “μερικοί μήνες” πριν οριστικοποιηθεί το πλάνο συνεργασίας με την CATL ενώ πρόσθεσε ότι από την στιγμή που θα συμβεί αυτό και επιλεχθεί το μέγεθος και η τοποθεσία του νέου εργοστασίου, θα χρειαστούν περίπου τρία χρόνια μέχρι το ευρωπαϊκό gigafactory τεθεί σε λειτουργία.
Να σημειώσουμε ότι οι LFP μπαταρίες θα επιτρέψουν στην Stellantis να προσφέρει προσιτά, ανθεκτικά και ποιοτικά ηλεκτρικά, ανεξαρτήτως κατηγορίας καθώς θα επιτρέψουν την μείωση του κόστους ενός εκ των βασικότερων εξαρτημάτων του ηλεκτρικού αυτοκινήτου. Εννοείται ότι οι LFP μπαταρίες έχουν τα δικά τους μειονεκτήματα, όπως κάθε τεχνολογία άλλωστε, αλλά η ύπαρξη τους μαζί με άλλου τύπου μπαταρίες στην γκάμα της Stellantis (βλ. NMC) είναι απαραίτητη για την δημιουργία μίας ολοκληρωμένης οικογένειας προϊόντων που θα καλύπτουν τις ανάγκες διαφορετικών αγοραστών. Σύμφωνα με τους κατασκευαστές, οι LFP μπαταρίες έχουν χαμηλότερη ενεργειακή πυκνότητα που σημαίνει μικρότερη αυτονομία για την ίδια χωρητικότητα σε σύγκριση με άλλες χημείες αλλά η τεχνολογία εξελίσσεται και βελτιώνεται όσο περνά ο καιρός ενώ τα οφέλη όσον αφορά στο κόστος (και άρα στην τελική τιμή του προϊόντος) είναι αδιαμφισβήτητα. Όπως τόνισε ο Picat “για τα επόμενα 5-10 χρόνια θα είναι μία πολύ σημαντική τεχνολογία” και όπως έχουν τα πράγματα αυτή τη στιγμή, μία τεχνολογία την οποία δεν εκμεταλλεύεται η Stellantis, τουλάχιστον όχι σε ευρωπαϊκό επίπεδο!