Η πλειοψηφία των κατασκευαστών το ζητούσε επισταμένως είτε μεμονωμένα είτε μέσα από τα συλλογικά όργανα. Το αγοραστικό κοινό ανησυχούσε για τον αντίκτυπο που θα είχε στην καθημερινότητα του. Επιτέλους η Ευρώπη αναγνώρισε ότι μάλλον ενήργησε πρόωρα και υπερβολικά και με πρόταση της η Κομισιόν θέλει να ανατρέψει την κατάσταση για την οποία αυτή είναι αποκλειστικά υπεύθυνη, καταργώντας την έμμεση κατάργηση στις μηχανές εσωτερικής καύσης. Ένα μέτρο που θα ίσχυε από το 2035 και μπορεί να μην απαγόρευε στους κατασκευαστές να πουλάνε οχήματα τα οποία θα χρησιμοποιούν θερμικούς κινητήρες για την κίνηση τους αλλά τους ανάγκαζε όποιο κινητήριο σύνολο και αν επέλεγαν, να εκπέμπει μηδενικούς ρύπους!
Η αλλαγή πλεύσης της Ευρώπης στο θέμα των Μ.Ε.Κ. δεν είναι τόσο ακραία όσο ίσως σε έκανε να πιστεύεις ο τίτλος. Ναι, οι θεσμοί και κυρίως η Κομισιόν, βάζουν νερό στο κρασί τους αλλά επί του πρακτέου αυτό σημαίνει ότι ο στόχος για 100% μείωση των εκπομπών διοξειδίου του άνθρακα που προέβλεπε το προηγούμενο πλάνο, μειώνεται στο 90% – σε σύγκριση με τα επίπεδα του 2021 πάντοτε. Τις υπόλοιπες εκπομπές οι κατασκευαστές θα πρέπει να τις αντισταθμίσουν χρησιμοποιώντας ευρωπαϊκό ατσάλι και συνθετικά καύσιμα ενώ αξίζει να αναφέρουμε ότι το αναθεωρημένο πλάνο της Κομισιόν περιλαμβάνει και μία 3ετή “περίοδο χάριτος” από το 2030 έως το 2032 κατά την οποία οι κατασκευαστές πρέπει να μειώσουν τις εκπομπές CO2 του στόλου των νέων οχημάτων τους κατά 55% σε σύγκριση με το 2021, με τον στόχο για τα ελαφριά επαγγελματικά να είναι 40% μείωση (αντί για 50% βάσει του προηγούμενου σχεδίου) μέχρι το 2030!
Φυσικά η πρόταση της Κομισιόν απαιτεί την έγκριση τόσο των κυβερνήσεων των ευρωπαϊκών χωρών, κάτι που υποθέτουμε ότι δεν θα αποτελέσει σημαντικό πρόβλημα δεδομένης της… σθεναρής αντίστασης στο αρχικό μέτρο που προέβαλαν χώρες όπως η Γερμανία και η Ιταλία μεταξύ άλλων και του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου. Αυτό που οφείλουμε να αναφέρουμε είναι ότι η νέα πρόταση αναπαριστά την μεγαλύτερη υποχώρηση της Ευρώπης όσον αφορά στην περιβαλλοντική της ατζέντα όπως αυτή έχει διαμορφωθεί τα τελευταία χρόνια αλλά ταυτόχρονα, είναι και μία απαραίτητη αλλαγή στάσης για την προστασία όχι μόνο της βιομηχανίας αυτοκινήτου αλλά και των πολιτών. Οι επικριτές της υποχώρησης από την άλλη, στηρίζονται στο γεγονός ότι με αυτόν τον τρόπο η Ευρώπη χάνει ακόμα περισσότερο έδαφος σε σύγκριση με τους Κινέζους καθώς επαναπαύεται την ώρα που ο ανταγωνισμός σημειώνει άλματα προόδου. Δεν έχουμε κρυστάλλινη μπάλα για να δούμε το μέλλον αλλά η αλήθεια μάλλον βρίσκεται κάπου στη μέση. Σε κάθε περίπτωση, η Κομισιόν πρότεινε επίσης την δημιουργία ενός νέου πλαισίου κανονισμών για μικρά, προσιτά ηλεκτρικά τα οποία θα κατασκευάζονται στην Ευρώπη, για την Ευρώπη αλλά ακόμα δεν έχουμε λεπτομέρειες γι’ αυτό.
