Η συζήτηση αναφορικά με το πόσο περιβαλλοντικά “καθαρά” είναι τα αμιγώς ηλεκτρικά οχήματα είναι μία πάρα πολύ πολύπλοκη συζήτηση. Είναι πολυσύνθετη, πολυδιάστατη και έχουν γραφτεί διάφορες, πολλές φορές αντικρουόμενες έρευνες σχετικά, οπότε αν ψάχνεις για μία απάντηση εδώ, στα στενά περιθώρια ενός άρθρου, δεν θα την βρεις. Θα βρεις όμως την γνώμη του προέδρου της Toyota, Akio Toyoda, η οποία ωστόσο αφορά μία πολύ συγκεκριμένη περίπτωση και ο Toyoda-san είναι αρκετά ευφυής ώστε να επιλέξει πολύ προσεκτικά τα λόγια του.
“Έχουμε πουλήσει περίπου 27 εκατομμύρια υβριδικά. Αυτά έχουν περίπου τον ίδιο αντίκτυπο με 9 εκατομμύρια αμιγώς ηλεκτρικά. Αν όμως κάναμε 9 εκατομμύρια ηλεκτρικά στην Ιαπωνία, στην πραγματικότητα θα αυξάναμε τις εκπομπές ρύπων και δεν θα τις μειώναμε επειδή η Ιαπωνία βασίζεται σε θερμικά (πετρέλαιο, λιγνίτη και φυσικό αέριο) εργοστάσια παραγωγής ενέργειας.”
Δήλωσε ο Akio Toyoda και παρότι δεν παρείχε επιπλέον διευκρινίσεις, η ουσία των δηλώσεων του έχει δύο διαστάσεις: πρώτον, ότι η αποτελεσματικότητα των αμιγώς ηλεκτρικών μοντέλων όσον αφορά στην ουσιαστική μείωση των εκπομπών ρύπων εξαρτάται σε έναν βαθμό στο μείγμα ενέργειας της κάθε χώρας και δεύτερον, ότι ο βασικός “εχθρός” είναι οι εκπομπές διοξειδίου του άνθρακα και αυτό στο οποίο θα πρέπει να εστιάζουν τόσο οι νομοθέτες όσο και η βιομηχανία αυτοκινήτου είναι η μείωση τους με κάθε διαθέσιμο τρόπο. Τα αμιγώς ηλεκτρικά οχήματα με μπαταρίες είναι ένα βέλος στην φαρέτρα των κατασκευαστών και όχι το μοναδικό. Επομένως οι κατασκευαστές θα πρέπει να το χρησιμοποιούν με σύνεση και να μην… σνομπάρουν τις εναλλακτικές που υπό περιπτώσεις, μπορεί να είναι πιο αποτελεσματικές.
Αυτή είναι η λογική της Toyota (και όχι μόνο αν θέλουμε να είμαστε ειλικρινείς) που εδώ και χρόνια έχει επιλέξει μία προσέγγιση πολλαπλών τεχνολογιών αναφορικά με την μείωση των εκπομπών διοξειδίου του άνθρακα. Ήταν πρωτοπόρος στην υβριδική τεχνολογία με το πρώτο Prius να κυκλοφορεί το 1997 και τώρα προσφέρει εξηλεκτρισμένα (υβριδικά και plug-in υβριδικά), ηλεκτρικά και υδρογονοκίνητα ενώ εξελίσσει και την τεχνολογία συνθετικών καυσίμων. Κάθε μία λύση έχει ως απώτερο στόχο την μείωση των εκπομπών CO2 και κάθε μία λύση υπάρχει και προσφέρεται επειδή κάθε αγοραστής έχει διαφορετικές ανάγκες, διαφορετική πρόσβαση και για διαφορετικό προνόμιο, ανάλογα με την χώρα στην οποία βρίσκεται. Ποιος είναι αυτός που θα πει ότι μόνο μία από αυτές τις λύσεις θα πρέπει να είναι διαθέσιμη και με ποια κριτήρια λαμβάνεται αυτή η απόφαση; Το μόνο σίγουρο είναι ότι η Toyota θα συνεχίσει στην ίδια γραμμή για όσο το επιτρέπουν οι κανονισμοί και θα προσαρμόζει την στρατηγική της με το πέρασμα του χρόνου και την πρόοδο της τεχνολογίας. Από εκεί και πέρα, αφήνει την αγορά να της δείξει τον δρόμο…
