Είναι γνωστό ότι τα αυτοκίνητα χωρίς τους ανθρώπους που κρύβονται από πίσω τους, δεν είναι τίποτα περισσότερο από άψυχες πρώτες ύλες. Μέταλλα, συνθετικά και όχι μόνο υλικά που ναι, δημιουργούν ένα σύνολο αλλά το σύνολο αυτό είναι… κενό. Αποστειρωμένο, ψυχρό, άχρωμο και άοσμο. Οι σχεδιαστές, οι μηχανικοί, οι δοκιμαστές και γενικώς, αυτοί που αφιερώνουν τον χρόνο τους και καταθέτουν την ψυχή τους είναι εκείνοι που εμφυσούν ζωή στο εκάστοτε μοντέλο. Ο δικός τους χαρακτήρας αχνοφαίνεται πίσω από κάθε απόφαση, έστω και αν αυτή περνάει από δεκάδες “φίλτρα” μέχρι να φτάσει στον τελικό καταναλωτή και οι δικές τους ιστορίες διαμορφώνουν τον θρύλο ενός αυτοκινήτου. Πάρε για παράδειγμα το Nissan GT-R. Την τελευταία εκδοχή του εμβληματικού Godzilla που κουβαλάει το παρατσούκλι αλλά και την κληρονομιά του ονόματος με τρομερή επιτυχία ακόμα και 18 ολόκληρα χρόνια μετά την πρεμιέρα της.
Επί 18 συναπτά έτη όμως, δεν γνωρίζαμε μία πολύ ενδιαφέρουσα πτυχή του Nissan GT-R. Ένα πολύ περίεργο ανέκδοτο και όχι με την έννοια του αστείου ή του γελοίου φυσικά. Ένα στοιχείο που λειτουργεί ως συνδετικός κρίκος ανάμεσα στο R35 GT-R και την… Isuzu και ακόμα πιο συγκεκριμένα, το τμήμα επαγγελματικών οχημάτων της Isuzu! Θα μπορούσε να πει κάποιος ότι το Nissan GT-R είναι κατασκευασμένο σαν τανκ ενώ κάποιος κακεντρεχής, θα μπορούσε να σχολιάσει ότι το Nissan GT-R ζυγίζει περίπου όσο ένα φορτηγό, οπότε βγάζει νόημα αλλά η αλήθεια είναι διαφορετική και κατά τη γνώμη μου πολύ πιο ενδιαφέρουσα!
Το νήμα ξεκίνησε να ξετυλίγεται από έναν χρήστη του Twitter ο οποίος ισχυρίστηκε ότι το 80% της ομάδας των μηχανικών που είχε αναλάβει την εξέλιξη του R35 GT-R προερχόταν από την Isuzu και αυτό θα ήταν από μόνο του αρκετά ενδιαφέρον αλλά στην πραγματικότητα, δεν είναι απόλυτα αληθές. Η επιβεβαίωση και η διόρθωση του ανώνυμου αυτού χρήστη ήρθε από τον Kazutoshi Mizuno – τον άνθρωπο που μπορεί να καυχιέται για το γεγονός ότι ηγήθηκε της ομάδας ως επικεφαλής μηχανικός, που δημοσίευσε μέσα από τον δικό του λογαριασμό στο μέσο κοινωνικής δικτύωσης:
“Ξεκίνησαν στο τμήμα φορτηγών, όχι στα επιβατικά, οπότε ήταν επί της ουσίας αρχάριοι αν μιλήσουμε για την εξέλιξη supercars. Ωστόσο, μέσα από την ομαδική δουλειά, την ισχυρή θέληση για την επίτευξη των στόχων και την εκπαίδευση και την πρακτική βάσει των αποτελεσμάτων του ενδελεχούς συστήματος μέτρησης, τα μέλη της ομάδας μεταμορφώθηκαν σε παγκοσμίου κλάσης μηχανικοί μέσα σε περίπου 1.5 χρόνο!“
Δεν είμαστε σε θέση να γνωρίζουμε για ποιον λόγο η Nissan αποφάσισε να δημιουργήσει την ομάδα που θα κρατούσε την τύχη ενός εκ των πλέον εμβληματικών μοντέλων της στα χέρια τους από τις τάξεις μίας άλλης εταιρίας. Ας υποθέσουμε ότι ήταν αναγκασμένη. Για ποιον λόγο τους “τράβηξε” από το τμήμα φορτηγών της Isuzu; Ερωτήματα υπάρχουν πολλά αλλά η ουσία είναι ότι το αποτέλεσμα ήταν κάτι ανεπανάληπτο. Ένα πραγματικό supercar με τιμή υποπολλαπλάσια του ανταγωνισμού. Ένας πραγματικά άξιος διάδοχος του ονόματος GT-R που έγραψε το όνομα του με χρυσά γράμματα στα βιβλία της ιστορίας και ανέβασε πολύ τον πήχη που θα πρέπει να ξεπεράσει το μελλοντικό R36. Τι θα είναι αυτό; Άγνωστο. Άλλοι λένε ότι θα είναι υβριδικό. Άλλοι ότι θα είναι αμιγώς ηλεκτρικό. Αυτοί που λένε ότι θα είναι ηλεκτρικό είναι χωρισμένοι ανάμεσα σε αυτούς που θεωρούν ότι θα χρησιμοποιεί “συμβατική” τεχνολογία μπαταριών και σε αυτούς που ποντάρουν σε μπαταρίες στερεάς κατάστασης. Πάντως αν η Nissan χρειαστεί μηχανικούς για το R36 GT-R, εμείς απλά να υπενθυμίσουμε ότι η Isuzu εξακολουθεί να βγάζει φορτηγά…
