Πολλές είναι οι συζητήσεις που λαμβάνουν χώρα αυτή τη στιγμή στην βιομηχανία αυτοκινήτου. Πολλές και σοβαρές. Η μετάβαση στην εποχή της ηλεκτροκίνησης ακόμα και χωρίς τον ενθουσιασμό του αγοραστικού κοινού στον οποίο στήριζαν πολλά οι εταιρίες. Οι νέοι και αυστηρότεροι κανονισμοί εκπομπών ρύπων θα τεθούν σε ισχύ το 2025 και δεν είναι λίγοι οι κατασκευαστές που θα βρεθούν αντιμέτωποι με βαριά πρόστιμα. Οι πωλήσεις είναι μειωμένες και αυτό δημιουργεί επιπλέον πιέσεις στις εταιρίες στο επίπεδο της αξιοποίησης των εργοστασίων και αυτό αλυσιδωτά προκαλεί εντάσεις ανάμεσα στις εταιρίες και τους εργαζόμενους. Σε αυτό το κλίμα λοιπόν, η Stellantis που βρίσκεται στο επίκεντρο όλων των εξελίξεων δηλώνει μέσω του λαλίστατου CEO της, Carlos Tavares, ότι οι κατασκευαστές “πρέπει να γίνουν Κινέζοι” αν θέλουν να είναι ανταγωνιστικοί.
Σύμφωνα με τον Tavares οι δασμοί που έχει επιβάλλει τόσο η Ευρώπη όσο και η Β. Αμερική (Η.Π.Α. και Καναδάς) στα κινέζικα προϊόντα είναι μία παγίδα που μακροπρόθεσμα θα βλάψει τους καταξιωμένους κατασκευαστές προστατεύοντας τους από την πραγματικότητα που είναι ότι οι Κινέζοι κατασκευάζουν αμιγώς ηλεκτρικά αυτοκίνητα περίπου στο 1/3 του κόστους ενός αντίστοιχου ευρωπαϊκού ή αμερικάνικου. Ο τρόπος με τον οποίο η Stellantis προσπαθεί να μην πέσει σε αυτή την παγίδα είναι επενδύοντας σε εταιρίες όπως η Leapmotor, στην οποία απέκτησε μερίδιο της τάξης του 21% τον περασμένο Οκτώβριο και φέτος, λάνσαρε τα προϊόντα της, που αξίζει να σημειώσουμε πως θα κατασκευάζονται στο εργοστάσιο στο Tychy της Πολωνίας, φέτος και στην χώρα μας. Ο Tavares δεν αποκλείει μάλιστα το ενδεχόμενο κατασκευής ενός εργοστασίου και στις Η.Π.Α. ώστε να παρακάμψει τους βαρύτατους δασμούς.
Φυσικά, οι περιπτώσεις της Ευρώπης και των Η.Π.Α. είναι πάρα πολύ διαφορετικές και κανείς δεν μπορεί να εγγυηθεί ότι η ίδια στρατηγική θα έχει το ίδιο αποτέλεσμα. Τα κινέζικα ηλεκτρικά πωλούνται ήδη στην Ευρώπη και οι κινέζικες εταιρίες κατασκευάζουν ήδη εργοστάσια στην ήπειρο ενώ οι Ευρωπαίοι κατασκευαστές δείχνουν να “αγκαλιάζουν” την κινέζικη τεχνολογία δημιουργώντας συμμαχίες. Οι Η.Π.Α. από την άλλη προτείνουν την απαγόρευση της κινέζικης τεχνολογίας (είτε μιλάμε για λογισμικό είτε για hardware) στα αυτοκίνητα που κυκλοφορούν στους δρόμους της χώρας. Το μεγαλύτερο πρόβλημα για την Stellantis και όχι μόνο λοιπόν, είναι πολιτικό και γι’ αυτό όπως προαναφέραμε οι περιπτώσεις των Η.Π.Α. και της Ευρώπης απαιτούν διαφορετικές προσεγγίσεις. Μία ακόμα παράμετρος που οφείλουν να προσέξουν όλα τα εμπλεκόμενα μέρη είναι ότι οι Κινέζοι κυριαρχούν στον τομέα των πρώτων υλών και το ενδεχόμενο ενός εμπορικού “πολέμου” σίγουρα δεν ευνοεί κανέναν. Από την άλλη, τόσο η Ευρώπη όσο και οι Η.Π.Α. θα πρέπει να προστατεύσουν την εγχώρια βιομηχανία από τυχόν ανήθικες πρακτικές της Κίνας που επιτρέπουν στις δικές της εταιρίες να είναι πολύ πιο ανταγωνιστικές σε σύγκριση με άλλες (ευρωπαϊκές και αμερικάνικες) οι οποίες δεν επωφελούνται από τα ίδια… προνόμια.