Δεν έχουν περάσει παρά μερικές ημέρες από την ξαφνική αλλά θα μου επιτρέψεις να πω, όχι απροσδόκητη παραίτηση του Carlos Tavares από την ηγεσία της Stellantis. Μία παραίτηση που ήρθε μετά την επανειλημμένη στήριξη του ισχυρού άνδρα από το διοικητικό συμβούλιο παρά το γεγονός ότι δρούσε και μιλούσε σαν να επιδίωκε να δημιουργήσει εχθρούς. Ο Tavares που σημειωτέον, αποζημιώθηκε με 36.5 εκατομμύρια ευρώ νωρίτερα μέσα στη χρονιά βάσει των αποτελεσμάτων της Stellantis το 2023, τα είχε βάλει σε σύντομο χρονικό διάστημα με σχεδόν ολόκληρο το δίκτυο του ομίλου αλλά και την διοίκηση στις Η.Π.Α., την ιταλική κυβέρνηση, συνδικάτα τόσο στην Ιταλία όσο και στις Η.Π.Α. και σε γενικές γραμμές με όποιον τον μιλούσε ή έστω τον κοιτούσε περίεργα κι όμως, το διοικητικό συμβούλιο τον στήριζε. Μόλις στις 10 Οκτωβρίου ο John Elkann είχε δηλώσει ότι το Δ.Σ. στηρίζει ομόφωνα τον Carlos Tavares. Κάτι… έσπασε όμως μέσα στον Νοέμβριο.
Πολλά ακούγονται τώρα και η αλήθεια είναι ότι δεν μπορούμε να είμαστε σίγουροι για την εγκυρότητα τους. Το μόνο σίγουρο είναι ότι υπήρχε ένα αγεφύρωτο χάσμα ανάμεσα στον Tavares και το Δ.Σ. της Stellantis και δεν μιλάμε για ασυμφωνία χαρακτήρων αλλά μία θεμελιώδη διαφορά στην χάραξη της πολιτικής του τεράστιου ομίλου για το μέλλον. Πηγές κοντά στο θέμα δηλώνουν (ανώνυμα βεβαίως) ότι ο πρώην επικεφαλής της Stellantis ήταν πρακτικά αδίστακτος αναφορικά με τα μέτρα που απαιτούνταν για την μείωση του λειτουργικού κόστους της εταιρίας και δεν δίσταζε να έρθει σε σύγκρουση με μακροχρόνιους συνεργάτες. Μία δήλωση που είναι ενδεικτική του πώς έβλεπε το Δ.Σ. τον Tavares είναι ότι ο τελευταίος θεωρούσε μερικές φορές τους προμηθευτές ως “αναλώσιμους” προκειμένου να πετύχει τους στόχους του και αυτό είναι πολύ επικίνδυνο σε μία βιομηχανία.
Μία ακόμα πηγή έντασης ανάμεσα στις δύο πλευρές ήταν και η στάση του Tavares όσον αφορά στον τρόπο με τον οποίο θα αντιμετώπιζε η εταιρία του ευρωπαϊκούς κανονισμούς που προβλέπουν υψηλά πρόστιμα στις περιπτώσεις που οι πωλήσεις των αμιγώς ηλεκτρικών αυτοκινήτων δεν αντικατοπτρίζουν το 21% τουλάχιστον των συνολικών του 2025. Η Stellantis αυτή την στιγμή βρίσκεται στο 12% και ο Tavares ήταν αντίθετος στην άσκηση πολιτικής πίεσης ώστε να καταλήξουμε σε μία επαναδιαπραγμάτευση των κανόνων. Αντιθέτως εστίαζε στην αποφυγή των προστίμων μέσα από την σκληρή δουλειά και αυτό κλόνισε την εμπιστοσύνη του Δ.Σ. στο πρόσωπο του καθώς φοβόταν ότι θα “μείωνε δραστικά” τις πωλήσεις των θερμικών αυτοκινήτων για να πετύχει τον στόχο. Όλες οι πηγές που έχουν εκφραστεί επί του θέματος χαρακτηρίζουν τους στόχους που είχε θέσει ο Tavares για τις πωλήσεις της Stellantis ως “ριζοσπαστικούς” και όπως φαίνεται εκ του αποτελέσματος, όχι με την θετική έννοια της λέξης.
Τώρα όμως η Stellantis βρίσκεται σε πολύ δύσκολη θέση. Όχι μόνο πρέπει να ξαναχτίσει την εμπιστοσύνη με τους συνεργάτες της αλλά θα πρέπει να βρει έναν άξιο αντικαταστάτη του C. Tavares. Η μετοχή της έχει σημειώσει πτώση της τάξης του 43% εντός του 2024 και ο ακέφαλος όμιλος έχοντας αποπέμψει το… μαύρο πρόβατο, πρέπει να βρει ξανά τα πατήματα του. Δεν είναι εύκολο. Τα αποθέματα στις Η.Π.Α. είναι πολύ μεγαλύτερα από τον μέσο όρο της βιομηχανίας, τα μερίδια αγοράς τόσο στις Η.Π.Α. όσο και στην Ευρώπη ακολουθούν πτωτική πορεία ενώ η σταθεροποίηση 14 διαφορετικών μαρκών σε παγκόσμια κλίμακα δεν είναι καθόλου εύκολη υπόθεση. Κι όλα αυτά ενώ… ελλοχεύει η κινέζικη απειλή, οι αυστηρότεροι κανονισμοί εκπομπών ρύπων στην Ευρώπη και η προστατευτική πολιτική που μάλλον θα υιοθετήσει ο νέος Πρόεδρος των Η.Π.Α., Donald Trump. Δεν είμαστε σίγουροι ότι η μετατροπή της επιλογής του νέου CEO σε ένα σίριαλ με διάρκεια μέχρι το καλοκαίρι του 2025 θα είναι ιδιαίτερα ωφέλιμη για την εταιρία αλλά από την άλλη, δεν παίρνουμε εμείς τις αποφάσεις. Ίσως ένα πρόσωπο ευρείας αποδοχής εντός και εκτός του ομίλου έπειτα από μία χρονική περίοδο κατά την οποία η εταιρία θα ηρεμήσει είναι ακριβώς αυτό που χρειάζεται. Θα φανεί…
