Την ώρα που γράφονται αυτές οι γραμμές η Ευρώπη αναθεωρεί την “End-of-Life Vehicles” οδηγία της με τον βασικό της στόχο να είναι η όσο το δυνατόν ευρύτερη και πιο “καθαρή” ανακύκλωση των οχημάτων που έχουν φτάσει στο τέλος της ζωής τους. Όπου ο όρος “καθαρή” αναφέρεται και στην αποφυγή της χρήσης βλαβερών ουσιών. Κάποιες από αυτές είναι γνωστές ή/και αυτονόητες: μόλυβδος για παράδειγμα είναι μία, όπως και ο υδράργυρος αλλά και λιγότερο… διαφημιζόμενες ουσίες όπως το κάδμιο και το εξασθενές χρώμιο. Μία τροποποίηση στην οδηγία της Ευρωπαϊκής Ένωσης όμως προσπαθεί να κατηγοριοποιήσει τα ανθρακονήματα ως βλαβερή ουσία και αυτό έχει προκαλέσει τριγμούς και ανησυχία στην βιομηχανία.
Κάποιες από τις βλαβερές ουσίες παρότι… βλαβερές, χρησιμοποιούνται ακόμα στην βιομηχανία αυτοκινήτου ως μέρος εξαιρέσεων ωστόσο δεν αποκλείεται να πλησιάζει η ώρα της πλήρους και καθολικής απαγόρευσης και αν ενσωματωθεί η τροποποιητική στην ευρωπαϊκή οδηγία, τα ανθρακονήματα που είναι το αγαπημένο εξωτικό συνθετικό υλικό τόσο ακριβών και exclusive όσο και mainstream κατασκευαστών ίσως να ακολουθήσουν τον δρόμο του ντόντο. Τα ανθρακονήματα ή απλώς carbon όπως αναφέρονται πολλές φορές είναι ένα φανταστικό υλικό που προσφέρει έναν εξαιρετικό συνδυασμό δύναμης και ελαφρότητας και τα τελευταία χρόνια κυρίως, διαδραματίζουν πρωταγωνιστικό ρόλο σε όποια βιομηχανία θέλει να μειώσει το βάρος κάποιου εξαρτήματος. Γι’ αυτό ως υλικό βρίσκει εφαρμογές στην αεροναυπηγική, στην βιομηχανία αυτοκινήτου αλλά και σε άλλες βιομηχανίες όπως για παράδειγμα για την κατασκευή των λεπίδων των ανεμογεννητριών. Πρόκειται για μία βιομηχανία που το 2024 είχε μέγεθος σχεδόν 5.5 δισεκατομμυρίων δολαρίων που προβλέπεται να αυξάνεται κατά 11% ετησίως κατά μέσο όρο με αποτέλεσμα να φτάσει τα 17 δις μέχρι το 2035!
Όπως όλα τα υλικά όμως, έτσι και τα ανθρακονήματα έχουν μειονεκτήματα και ένα εξ αυτών είναι ότι όταν διαλύονται (στην διαδικασία της ανακύκλωσης για παράδειγμα), δημιουργείται ένα νέφος σωματιδίων τα οποία είναι βλαβερά τόσο για τον άνθρωπο καθώς προκαλούν ερεθισμό στο δέρμα και σοβαρότερα προβλήματα αν τα εισπνεύσει όσο και σε εξοπλισμό καθώς μπορούν να βραχυκυκλώσουν κυκλώματα. Όπως αναφέρουν δημοσιεύματα, αυτοί που θα αντιμετωπίσουν τα μεγαλύτερα προβλήματα αν περάσει η τροποποίηση στην ευρωπαϊκή οδηγία είναι οι Ιάπωνες που αυτή τη στιγμή κατέχουν το 54% της παγκόσμιας αγοράς ανθρακονημάτων και μία από τις μεγαλύτερες αγορές είναι η ευρωπαϊκή. Η βιομηχανία αυτοκινήτου από την άλλη αναπαριστά περίπου το 10 με 20% της συνολικής αγοράς και ναι, κάποιοι κατασκευαστές που βασίζονται στα ανθρακονήματα για την κατασκευή και την διακόσμηση των αυτοκινήτων τους θα αντιμετωπίσουν προβλήματα αλλά για την συντριπτική πλειοψηφία του κόσμου μία κατάργηση του carbon σε ευρωπαϊκό επίπεδο δεν θα ήταν το τέλος του κόσμου. Το βασικό που πρέπει να κρατήσουμε σε αυτό το σημείο είναι ότι πρόκειται για μία πρόταση η οποία θα περάσει από την φάση της διαβούλευσης και ακόμα και αν ενσωματωθεί στην οδηγία, η εφαρμογή της δεν πρόκειται να γίνει πριν το 2029. Ψυχραιμία λοιπόν.